قضاوت از روی ظاهر افراد

ظاهر آدم‌ها بیشترین و فوری‌ترین اطلاعات و نشانه‌ها را در کمترین زمان در اختیار ما می‌گذارد؛ درست است که نباید این نوع نظرها مبنای عمل و قضاوت قطعی ما باشند، ولی بی‌توجهی به اطلاعات ظاهری هم ما را از خیل عظیم اطلاعات محروم می‌کند. عموم انسان‌ها سر و وضع ظاهری‌شان با نوع شخصیت‌شان منطبق هست و کمتر کسی می‌تواند همیشه برای نقش بازی کردن، نوع خاصی از پوشش و ظاهر را انتخاب کند؛ کسانی هم که برعکس ارزش‌های درونی‌شان ظاهر خاصی را انتخاب می‌کنند، احتمالاً دچار تضاد و تعارض هستند که خود این، اطلاعات خاصی را در مورد شخصیت این افراد به ما می‌دهد. در ادامه مثال‌هایی از چند نوع شخصیت خاص را بررسی کنیم.

•  کسانی که  در شروع اختلالات سایکوز (روان‌پریشی؛ مثل اسکیزوفرنی) و یا افسردگی اساسی هستند، عموماً به ظاهر و بهداشت اولیه بی‌توجه می‌شوند: خیلی از رنگ‌های روشن استفاده نمی‌کنند، لباس‌های کثیف و نامرتب به تن دارند و لباس‌هایشان با شرایط و بدن‌شان متناسب نیست (مثلاً در تابستان ممکن است کاپشن بپوشند یا چند سایز لباس بزرگ‌تر بپوشند).
• افراد دارای شخصیت وسواسی-جبری، اکثراً لباس‌های‌شان را چندین سال می‌پوشند و کمتر لباس نو می‌خرند و کمتر چیزی را به این راحتی‌ها دور می‌اندازند و نوع سلیقه و پوشش‌ آن‌ها عموماً تکراری هست.
• افراد نمایشی و هیسترونیک عاشق نوع پوشش و ظاهر پر زرق و برق، بدن‌نما و رنگ‌های خیلی خاص هستند به این قصد که توجه دیگران را جلب کنند. نوع حرف زدن و رفتارهای‌شان مصنوعی و با عشوه همراه هست و خنده‌های بلند و شوخی‌های بدون مراعات انجام می‌دهند.
• افراد خودشیفته نیز نشانه‌هایی دارند: از لباس‌های مارک استفاده کنند، وسایل گران قیمت می‌خرند و نوع پوشش عادی دیگران را تمسخر کنند؛ موبایل و ماشین و خانه برای آن‌ها ابزار نمایش و برتری است.
• آدم‌های اضطرابی به خاطر تمرکز پایینی که دارند، ممکن است دکمه‌های‌شان را پس و پیش ببندند و یا لباس زیرشان پیدا باشد یا مدام بی‌دلیل برای پنهان کردن اضطراب بخندند یا همیشه دست پاچه باشند.

طرز راه رفتن افراد نیز می‌تواند اطلاعاتی در بر داشته باشد:

• افراد بدبین طوری راه می‌روند انگار همیشه در خطر هستند و با خشم و زیر چشمی به همه افرادی که به دنبال ضرر رساندن به آن‌ها هستند (!)، نگاه می‌کنند.
• افرادی که عزت نفس پایینی دارند معمولاً خودشان را جمع می‌کنند و حتی ممکن است در اتوبوس خودشان را بی‌دلیل به گوشه‌ای بچسبانند.

مطالب گفته شده فقط نمونه‌هایی بودند که به ما در شناخت از روی ظاهر و در زمان کم، اطلاعات مفیدی را می‌دهند؛ هر چند نباید این اطلاعات را قطعی دانست و بهتر است در صورت لزوم دنبال تحقیق و اطلاعات بیشتری باشیم یا از یک متخصص کمک بگیریم. ولی در صورت نبود فرصت کافی برای شناخت، جهت مراقبت از خودتان می‌توانید همین نشانه‌ها را مبنای عمل‌تان قرار دهید (مثلاً با کسی که جای زخم زیاد تو دستانش هست جر و بحث نکنید، با آدم بدبین در اتوبوس صحبت را شروع نکنید و با آدم خودشیفته وارد شراکت و معامله نشوید و ارتباط دوستی و عاطفی با نمایشی‌ها شروع نکنیم).