لجبازی یکی از رفتارهای ناسازگاری است که معمولاً از سن 1 سالگی شروع می‌شود و در حدود ۲ تا ۳ سالگی به اوج خود می‌رسد. در واقع طبیعت کودک به عنوان یک عامل مهم در این سن او را تحریک می‌کند که خودش تصمیم بگیرد و در مقابل هر نوع فشاری از جانب دیگران مقاومت کند. اگر والدین کودک افرادی باشند که بخواهند بر رفتار او تسلط پیدا کنند، در این صورت کودک ابتدا به صورت ارادی لجبازی می‌کند، ولی کم کم این رفتار را به صورت عادت تا سنین بزرگسالی ادامه خواهد داد. امر و نهی بیش از حد به کودک، مخصوصاً در سنینی که او برای کسب استقلال تلاش می‌کند، حالت شدید تضاد را به وجود می‌آورد و در نهایت منجر به لجبازی می‌شود. پس بهتر است که در حین مراقبت از کودکانمان، به آن‌ها فرصت و آزادی کشف محیط پیرامون خود و بها دادن به کنجکاوی‌هایشان را بدهیم. در ادامه نکاتی را آورده‌ایم که به والدین در برخورد با کودکان لجباز کمک می‌کند.
بخندانیم!
وقتی كه بچه‌ها می‌خندند، هم فکرشان مشغول است و هم دفاعشان می‌شکند. خنده و شادی یکی از عوامل مهم در برخورد با لجبازی در کودک است که به سادگی می‌توان آن را به کار گرفت.
داستان گفتن!
روشی خوب برای سرگرم كردن فرزندمان در مواقع ضروری داستان گفتن است؛ می‌توان به این منظور خاطرات دوران كودكیمان را تعريف كنيم یا از داستانی ساختگی استفاده کنیم.
آهنگين صحبت كنيم!
می‌توانیم زمان انجام کاری با کودک خود، با لحنی آهنگین سخن بگوییم، تغییر صدا دهیم یا حتی آواز بخوانیم. با اين كار حواس فرزندمان پرت می‌شود و کارهایی مثل لباس پوشیدن یا مسواک زدن راحت‌تر و عاری از لجبازی انجام می‌شود.
رازهایی را با فرزندمان در میان بگذاریم!
“من می‌خوام يک راز خيلی مهم رو به تو بگم. می‌خوای بشنوی؟” وقتی كه او با سر “بله” گفت بغلش كنيم و چيزهای جالب و رازگونه (البته نه رازهای مهم!) را در گوشش بگویم؛ بعد می‌توانیم او را همراه کنیم.
روی نكات مثبت تأکید بيشتری كنيم!
تعريف و تمجيد كردن از کودک ترفند خوبی است تا او را همراه ما بسازد. البته باید توجه داشت این تعریف و تمجید از حد نگذرد که مشکلات بسیاری را در پی خواهد داشت.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.